Monday, September 28, 2009

"Dengan ini, kekanda mohan jasa baik adinda sekalian, moleklah kiranya jika adinda-adinda yang disayangi keluar dari rumah yang selangnya sebuah sahaja"

Apalah nak dikata, tuan rumah yang jauhnya beribu batu,bawa khabaran berita durjana yang mampu menyengat jiwa,anak-anak muda yang pincang akalnya dek kerna banyaknya asgm yang perlu dilenyek mindanya.

Berita durjana,dihalau dengan cara sungguh molek.
Harus keluar segara.
Apa daya.
Rumah orang.
Kita hanya menumpang.

Payah..payah..
siapa kata tak payah.
Barang-barang segala siapa yang mahu angkat?
Aku punya almari cabuk lama peninggalan arwah tok yang sarat dengan baju segala.
Belum lagi katilnya.
Meja studinya.
Oh ya..katilnya harus dipasang.
Siapa mahu pasang.
Dah la aku seorang beradu sendirian di katil sebesar itu.

Susah..susah..
Bukan apa.
Pindah rumah ok.
Dapat rumah baru segala.
Ok juga jika tiada kerja apa-apa.
Ini tidak.
Aku orang sibuk!
Kali ini aku bukan pura-pura sibuk.
Aku memang benar-benar sibuk.
Bila aku mau kemas segala.

Aku rencana sendiri dalam otak karatku.
Lukisan manualnya dua.
Lukisan grafiknya satu.
Esei penilaiannya individu satu.
Esei penilaiannya kumpulan satu.
esei penilaiannya kumpulan harus ada peta minda.
Semua sebelum esok!
Ok aku tipu
3 dan 4 esok!
1 dan 2 sebelum 3 haribulan.

aku pening
harus ada motivasi sebentar
oh ya
mungkin air milo kaw yang sedap!
itu aja mungkin

oh ya
segala penat memang trasa amat sekarang
walaupun dilanda kesibukan amat yang bukan pura-pura
tiba-tiba sahaja tuan rumah yang baik hati
mengajak basuh rumah yang selangnya sebuah
aduh
kekanda sayang
esoknya kena hantar asgm
tau idak

tapi dasar bangang
tak tahu sebut tidak
harus basuh segala
dengan seluruh kudrat segala

oh ya
malam ini kita berjaga ya!

daaaaaaaaaaaaa

No comments:

Post a Comment